Als je oxycodon langer gebruikt, zul je merken dat je er steeds meer van nodig hebt om hetzelfde effect te bereiken. Dit fenomeen staat bekend als tolerantie.
Op een gegeven moment wil je wellicht van oxycodon afkicken.
Het stoppen met het gebruik van oxycodon kan echter ontwenningsverschijnselen veroorzaken, vooral als je al afhankelijk bent geworden.
Het kan moeilijk zijn om op eigen kracht te stoppen zonder professionele hulp.
In dit artikel vertel ik je hoe mensen van oxycodon afkicken, hoe het proces eruit kan zien, alle ontwenningsverschijnselen inclusief het slagingspercentage.
Het Oxycodon-afkickproces
Het proces van het afkicken van oxycodon kan uit verschillende fasen bestaan. Ik zal hier een gedetailleerde beschrijving van geven, maar de ervaring van individuen kan variëren.
Het zijn nogal wat punten, dus neem gerust de tijd om alles rustig door te lezen en te absorberen.
- Bewustwording en motivatie. Besef dat er een probleem is met het gebruik van oxycodon en de behoefte om ermee te stoppen. Identificeer persoonlijke motivaties om te stoppen, zoals gezondheid, verbeterde levenskwaliteit en het vermijden van afhankelijkheid.
- Professionele hulp zoeken. Raadpleeg een arts, specialist in verslavingszorg of een verslavingsbehandelingscentrum voor begeleiding en ondersteuning. Professionele begeleiding kan helpen bij het opstellen van een individueel behandelplan en het bieden van passende behandelingsopties.
- Detoxificatie. In sommige gevallen kan een medisch gecontroleerde detoxificatie nodig zijn, waarbij het gebruik van oxycodon geleidelijk wordt afgebouwd onder medisch toezicht. Dit helpt het lichaam te stabiliseren en ontwenningsverschijnselen te verminderen.
- Ontwenningsverschijnselen. Tijdens de ontwenning kunnen verschillende symptomen optreden. Zo zijn er lichamelijke symptomen zoals vermoeidheid, misselijkheid, overgeven, zweten, diarree, rillingen, spierpijn en krampen. De mogelijke psychologische symptomen zijn angst, prikkelbaarheid, depressie, stemmingswisselingen en slaapproblemen. Deze symptomen zullen tijdelijk zijn, die na verloop van tijd verminderen.
- Therapie en counseling.
- Individuele therapie. Het werken met een gekwalificeerde therapeut om de onderliggende oorzaken van verslaving te onderzoeken, vaardigheden voor terugvalpreventie te ontwikkelen en copingstrategieën te leren.
- Groepstherapie. Het deelnemen aan ondersteunende groepssessies met anderen die ook bezig zijn met het herstelproces. Dit biedt steun, begrip en ervaringsuitwisseling.
- Gedragsmatige therapieën. Cognitieve gedragstherapie (CGT), motivatie-interviews en andere therapieën kunnen worden toegepast om gedragspatronen en denkwijzen te veranderen die verband houden met verslaving.
- Ondersteuningssystemen opbouwen. Zorg voor een sterk ondersteuningsnetwerk, zoals familie, vrienden, supportgroepen of herstelgemeenschappen. Het betrekken van dierbaren en het delen van je reis met anderen kan helpen bij het behouden van motivatie en het omgaan met uitdagingen.
- Terugvalpreventie. Leer strategieën om terugval te voorkomen, zoals het vermijden van situaties of triggers die het verlangen naar oxycodon kunnen veroorzaken. Leer gezonde copingmechanismen en stressmanagementtechnieken om met moeilijke momenten om te gaan zonder terug te vallen. Blijf betrokken bij nazorgprogramma’s of ondersteuningsgroepen, zelfs nadat het afkickproces is voltooid, om ondersteuning en verantwoording te behouden.
- Levensstijlveranderingen. Het aanbrengen van positieve veranderingen in levensstijl kan helpen bij het bevorderen van herstel en het voorkomen van terugval. Gezonde voeding en lichaamsbeweging kan het lichaam ondersteunen bij het herstelproces. Het ontwikkelen van gezonde slaapgewoonten kan het herstel bevorderen en emotioneel welzijn ondersteunen. Het vermijden van andere middelen, inclusief alcohol en illegale drugs.
- Langdurig herstel. Herstel van oxycodonverslaving is een voortdurend proces. Het is belangrijk om te begrijpen dat herstel tijd kost en dat het beheersen van verlangens en het omgaan met uitdagingen een langdurige inzet vereist. Blijf jezelf ondersteunen door middel van zelfzorg, zelfreflectie en het volgen van gezonde copingstrategieën. Blijf contact houden met professionele hulpverleners en ondersteuningsgroepen om ondersteuning te blijven ontvangen.
Het afkicken van oxycodon is een complex proces dat geduld, doorzettingsvermogen en professionele begeleiding vereist.
Ieder individu is uniek en het afkickproces zal op zijn eigen tempo doorlopen.
Het slagingspercentage
Het exacte slagingspercentage bij het afkicken van oxycodon kan variëren, omdat het afhangt van verschillende factoren, zoals je persoonlijke omstandigheden en inzet.
Er zijn geen specifieke cijfers beschikbaar over het slagingspercentage, maar er zijn wel positieve resultaten gemeld bij behandelingen voor opioïdverslaving in het algemeen.
Zo hebben studies aangetoond dat behandelingen die medicatie, therapie en ondersteuning combineren, effectief kunnen zijn bij het verminderen van opioïdegebruik en het verbeteren van de gezondheid en kwaliteit van leven.
Het gebruik van medicijnen zoals methadon of buprenorfine, samen met therapie, kan helpen bij het verminderen van het verlangen naar opioïden en het voorkomen van terugval.
Het succespercentage van herstel kan echter variëren van persoon tot persoon. Het hangt af van factoren zoals de duur en ernst van de verslaving, de beschikbaarheid van sociale steun en de bereidheid om hulp te accepteren en actief deel te nemen aan het herstelproces.
Bij het afkicken van oxycodon rijzen vaak vragen over de mogelijke ontwenningsverschijnselen die kunnen optreden.
We zullen daar nu uitgebreid op ingaan, zodat je een beter begrip krijgt van wat je kunt verwachten tijdens het afkickproces.
De ontwenningsverschijnselen van oxycodon
De ontwenningsverschijnselen van oxycodon kunnen over het algemeen worden omschreven als griepachtig en vergelijkbaar met die van heroïne.
Het is echter belangrijk om te benadrukken dat de ernst van deze symptomen kan variëren afhankelijk van de gebruiksgeschiedenis.
Personen die oxycodon minder frequent hebben gebruikt, zullen waarschijnlijk minder heftige ontwenningsverschijnselen ervaren dan degenen die zwaar afhankelijk zijn geworden van oxycodon.
Enkele van de meest voorkomende ontwenningsverschijnselen van oxycodon zijn onder andere vermoeidheid, misselijkheid en overgeven, overmatig zweten, diarree, prikkelbaarheid, tranende ogen, hoesten, een loopneus en depressieve gevoelens.
Weet wel dat deze symptomen individueel kunnen variëren en dat het ervaren van deze ontwenningsverschijnselen een teken kan zijn van een fysieke afhankelijkheid van oxycodon.
Wanneer de ontwenningsverschijnselen beginnen
De ontwenningsverschijnselen van oxycodon beginnen doorgaans 8-12 uur nadat de laatste dosis is ingenomen.
De intensiteit van de ontwenningssymptomen zal gedurende de eerste drie dagen pieken en daarna geleidelijk afnemen.
Dit betekent dat de eerste dagen vaak de meest uitdagende zijn, maar na verloop van tijd zullen de symptomen langzaam verminderen.
Wees geduldig tijdens het ontwenningsproces en besef dat het geleidelijk aan beter zal worden.
Het kan nuttig zijn om professionele hulp in te schakelen om je te begeleiden en te ondersteunen tijdens deze periode.
Onthoud dat het doorzettingsvermogen en de vastberadenheid om van oxycodon af te komen, van onschatbare waarde zijn in dit proces van herstel.
Hoe lang de ontwenningsverschijnselen duren
De ontwenningsverschijnselen van oxycodon hebben doorgaans een duur van enkele dagen tot een week, waarbij de meeste symptomen na ongeveer 7 dagen verdwijnen.
Ik wil benadrukken dat het verlangen naar oxycodon en bepaalde psychologische effecten langer kunnen aanhouden.
De duur van de ontwenning kan variëren voor elke gebruiker, afhankelijk van verschillende factoren zoals de duur en intensiteit van het gebruik, individuele metabolisme en algemene gezondheid.
Sommige mensen kunnen een kortere ontwenningsperiode ervaren, terwijl anderen mogelijk langer nodig hebben om volledig te herstellen.
Tijdlijn van de ontwenningsverschijnselen
Deze tijdlijn kan je een idee van de ontwenning geven. Van oxycodon afkicken zou er ongeveer zo uit kunnen zien.
1-2 dagen
De ontwenning van oxycodon begint doorgaans 8-12 uur na de laatste dosis en kan gepaard gaan met een reeks symptomen.
Tijdens deze periode kunnen symptomen zoals misselijkheid en overgeven, spier- en gewrichtspijn, prikkelbaarheid, hoofdpijn, hunkering naar oxycodon, snelle ademhaling, rusteloosheid, verminderde eetlust, angst, verwijde pupillen, vermoeidheid, loopneus, tranende ogen en overmatig zweten optreden.
Besef dat de intensiteit en duur van deze symptomen per individu kunnen verschillen. Gedurende deze periode is het cruciaal om extra waakzaam te zijn, aangezien terugvallen vaak voorkomen.
Het verlangen naar oxycodon kan intens zijn en de drang om opnieuw te gebruiken kan sterk aanwezig zijn.
3-5 dagen
3-5 dagen na het stoppen met oxycodon zijn de ontwenningsverschijnselen doorgaans het meest intens.
Gedurende deze fase ervaren mensen vaak symptomen zoals aanhoudende misselijkheid, braken en spierpijn.
Het is ook mogelijk dat je last krijgt van krampen in de spieren en trillingen in het lichaam.
De aanhoudende misselijkheid en braken kunnen erg ongemakkelijk zijn en kunnen leiden tot uitdroging. Het is belangrijk om gehydrateerd te blijven en kleine, licht verteerbare maaltijden te eten om de symptomen te verlichten.
Medicijnen tegen misselijkheid kunnen ook worden voorgeschreven door een zorgprofessional om de klachten te verminderen.
De spierpijn tijdens de ontwenning kan variëren van mild tot ernstig en kan zich door het hele lichaam verspreiden.
Warme baden, massages en het aanbrengen van warmte op pijnlijke gebieden kunnen enige verlichting bieden.
Onthoud dat deze symptomen tijdelijk zijn en naarmate het herstel vordert, geleidelijk zullen verminderen.
Krampen en trillingen kunnen ook voorkomen tijdens deze fase van de ontwenning. Krampen kunnen voorkomen in de maag, darmen, benen en andere delen van het lichaam.
Het kan nuttig zijn om lichte lichaamsbeweging te doen, zoals stretchen, om de spieren te ontspannen en de krampen te verminderen.
Trillingen of beven kunnen ongemakkelijk zijn, maar ze zullen na verloop van tijd ook afnemen naarmate het lichaam zich aanpast aan de afwezigheid van oxycodon.
6-7 dagen
6-7 dagen na het stoppen met oxycodon treden er veranderingen op in de symptomen die je ervaart tijdens de ontwenning.
In deze fase zullen de lichamelijke symptomen geleidelijk afnemen, terwijl de psychologische symptomen juist meer prominent kunnen worden.
Naarmate het einde van de ontwenning nadert, is het niet ongebruikelijk om depressieve of angstige gevoelens te ervaren.
Het kan zijn dat je je emotioneel uit balans voelt, prikkelbaar bent of een algemeen gevoel van neerslachtigheid ervaart.
Deze psychologische symptomen zijn een normale reactie van het lichaam dat zich aanpast aan de afwezigheid van oxycodon.
Daarnaast kunnen diarree en misselijkheid nog steeds voorkomen in deze fase van de ontwenning.
Dit kan ongemak veroorzaken, maar het is een tijdelijk symptoom dat na verloop van tijd zal afnemen.
Het is raadzaam om goed gehydrateerd te blijven en voedingsmiddelen te kiezen die licht verteerbaar zijn om de maagklachten te verminderen.
8 dagen of langer
Na 8 dagen of langer zonder oxycodon in je lichaam kunnen er specifieke emotionele uitdagingen optreden.
Het is niet ongebruikelijk om gevoelens van schuld en spijt te ervaren voor de keuzes en acties die plaatsvonden terwijl je onder invloed was van de medicatie.
Het besef van de impact van verslaving en de gevolgen ervan kan overweldigend zijn.
Laat jezelf niet meeslepen door schuldgevoelens, maar eerder erken dat je de kracht hebt gevonden om af te kicken en op weg bent naar herstel.
In deze fase is het cruciaal om een solide ondersteuningssysteem te hebben en nauwlettend in de gaten gehouden te worden.
Terugvalpreventie is van het grootste belang om ervoor te zorgen dat je niet terugvalt in oude gewoonten of het nemen van drastische beslissingen.
Het hebben van een supportteam, zoals een therapeut, counselor of steungroep, kan je helpen om te gaan met de emotionele uitdagingen en je sterker te maken in je herstel.
Ze kunnen je helpen om positieve copingmechanismen te ontwikkelen en strategieën te implementeren om terugval te voorkomen.
Daarnaast is het belangrijk om de nodige zelfzorg toe te passen en jezelf tijd te geven om te genezen.
Het lichaam heeft tijd nodig om te herstellen van de fysieke en mentale impact van oxycodonverslaving.
Dit kan onder meer betekenen dat je gezonde voeding en lichaamsbeweging integreert, voldoende rust neemt en jezelf omringt met positieve invloeden en ondersteunende mensen.
Onthoud dat herstel een doorlopend proces is en dat er ups en downs zullen zijn. Blijf geduldig en wees trots op elke stap die je vooruit zet.
Met de juiste ondersteuning en vastberadenheid kun je een gezonder en bevredigender leven bereiken zonder afhankelijkheid van oxycodon.
Factoren die de ontwenning duur beïnvloeden
De duur van het ontwenningsproces kan variëren en wordt beïnvloed door verschillende factoren, waaronder de hoeveelheid oxycodon die je hebt ingenomen en de duur van je gebruik.
Andere factoren die van invloed kunnen zijn op de duur van de ontwenning zijn onder andere:
- Combinatie met andere drugs: Als oxycodon wordt gemengd met andere drugs, zoals alcohol, kan dit het ontwenningsproces compliceren en mogelijk langer duren.
- Manier van innemen: De manier waarop je oxycodon hebt ingenomen, zoals injecteren, snuiven of innemen, kan van invloed zijn op de duur van het ontwenningsproces. Bijvoorbeeld, als oxycodon intraveneus is gebruikt, kan dit een intensere afhankelijkheid en ontwenning veroorzaken.
- Frequentie van gebruik: Hoe vaak je oxycodon hebt ingenomen, speelt ook een rol. Regelmatig en frequent gebruik kan leiden tot een langere en intensievere ontwenningsperiode.
- Medische voorgeschiedenis en geestelijke gezondheid: Individuele factoren, zoals je medische voorgeschiedenis en geestelijke gezondheid, kunnen invloed hebben op de duur van de ontwenning. Onderliggende medische aandoeningen en psychische aandoeningen kunnen het herstelproces beïnvloeden.
- Gewicht en geslacht: Het gewicht en geslacht van een persoon kunnen ook van invloed zijn op hoe het lichaam reageert op ontwenning. Het kan leiden tot individuele verschillen in de duur en intensiteit van de ontwenningsverschijnselen.
Post-acute ontwenningsverschijnselen
Post-acute ontwenningsverschijnselen (PAWS) zijn symptomen die optreden na de initiële ontwenningsperiode en langer dan een week aanhouden.
Hoewel de duur kan variëren, kunnen deze symptomen aanhouden gedurende een periode van 18-24 maanden.
Gelukkig nemen ze geleidelijk af na verloop van tijd, vooral wanneer je leert om ermee om te gaan en je herstelproces voortzet.
Concentratiegebrek is een veelvoorkomend symptoom van PAWS. Je kunt merken dat het moeilijker is om je te concentreren op taken, je gedachten bij elkaar te houden of je aandacht langdurig vast te houden.
Dit kan invloed hebben op je dagelijkse functioneren en werkprestaties.
Depressie is een ander veelvoorkomend symptoom van PAWS. Je kunt gevoelens van somberheid, hopeloosheid en een gebrek aan interesse of plezier ervaren.
Het kan moeilijk zijn om motivatie te vinden en jezelf gemotiveerd te houden in verschillende aspecten van het leven.
Energiegebrek. Energiegebrek is een veelvoorkomend symptoom van PAWS en kan leiden tot vermoeidheid en een gebrek aan energie om dagelijkse taken uit te voeren. Dit gebrek aan energie kan ook bijdragen aan verminderde motivatie en vertraagde reacties.
Minder plezier. Een ander symptoom van PAWS is het minder vaak ervaren van plezier. Activiteiten waar je voorheen van genoot, kunnen minder bevredigend lijken. Dit kan een negatieve invloed hebben op je algehele welzijn en levenskwaliteit.
Stemmingswisselingen. Stemmingswisselingen zijn ook gebruikelijk tijdens de post-acute ontwenningsfase. Je kunt merken dat je stemming snel verandert, van blij naar verdrietig of geïrriteerd, zonder duidelijke reden. Deze stemmingswisselingen kunnen invloed hebben op je relaties en algehele emotionele stabiliteit.
Angst, prikkelbaarheid en agitatie. Dit zijn veelvoorkomende symptomen van PAWS. Je kunt je gespannen, rusteloos en ongemakkelijk voelen. Dit kan leiden tot gevoelens van nervositeit en kan moeilijkheden veroorzaken in sociale interacties.
Slechte nachtrust. Slecht slapen is ook een veelvoorkomend symptoom tijdens de post-acute ontwenningsfase. Je kunt moeite hebben met in slaap vallen, doorslapen of een onrustige slaapervaring hebben. Dit kan leiden tot vermoeidheid overdag en een verminderd vermogen om te herstellen.
Take home message
Oxycodon is een krachtige opioïde die vaak wordt voorgeschreven als pijnstiller, bijvoorbeeld in medicijnen zoals OxyContin.
Na verloop van tijd kan het gebruik van oxycodon leiden tot afhankelijkheid, en daarom willen veel mensen graag van oxycodon afkicken.
Het afkickproces van oxycodon begint meestal ongeveer 8-12 uur nadat je je laatste dosis hebt ingenomen.
In de eerste dagen zullen de ontwenningsverschijnselen pieken en daarna geleidelijk afnemen. Hoewel de fysieke symptomen meestal binnen een week verdwijnen, kunnen de psychologische effecten, zoals verlangen naar het medicijn, langer aanhouden.
De duur van de ontwenningsverschijnselen kan variëren van persoon tot persoon en wordt beïnvloed door verschillende factoren, zoals de duur, hoeveelheid en frequentie van het gebruik van oxycodon.
Besef dat het afkicken van oxycodon een persoonlijk proces is en dat professionele hulp en begeleiding essentieel zijn om succesvol te zijn.
Het goede nieuws is dat het de moeite waard is om van oxycodon af te kicken. Het kan een uitdagend proces zijn, maar met de juiste ondersteuning en begeleiding kunnen mensen herstellen en een gezonder, drugsvrij leven leiden.
Zoek hulp bij professionals die een persoonlijk behandelplan voor je kunnen opstellen en je gedurende het hele proces kunnen begeleiden. Je staat er niet alleen voor.
Onthoud dat afkicken van oxycodon een belangrijke stap is naar een betere gezondheid en welzijn.
Met de juiste steun en toewijding kun je op weg zijn naar herstel en een nieuw begin.
Blijf hoopvol en wees trots op jezelf voor de moedige beslissing om een gezonder leven na te streven.
Over Diederik
Bronnen
Sproule, B., Brands, B., Li, S., & Catz-Biro, L. (2009). Changing patterns in opioid addiction. characterizing users of oxycodone and other opioids. Canadian Family Physician, 55(1), 68-69.
Riley, J., Eisenberg, E., Müller-Schwefe, G., Drewes, A. M., & Arendt-Nielsen, L. (2008). Oxycodone. a review of its use in the management of pain. Current medical research and opinion, 24(1), 175-192.
Wiebelhaus, J. M., Walentiny, D. M., & Beardsley, P. M. (2016). Effects of acute and repeated administration of oxycodone and naloxone-precipitated withdrawal on intracranial self-stimulation in rats. Journal of Pharmacology and Experimental Therapeutics, 356(1), 43-52.
Shah, M., & Huecker, M. R. (2020). Opioid withdrawal. In StatPearls [Internet]. StatPearls Publishing.