Maar liefst 95% van de mensen zal ooit de ziekte van Pfeiffer krijgen. Op 5-jarige leeftijd is al 50% besmet geraakt. Het is dus zeker geen zeldzame ziekte. 

Aangezien de ernst van de symptomen per leeftijdscategorie kan verschillen weet je niet altijd of je Pfeiffer hebt. Dus heb ik Pfeiffer?

Als je iemand gekust hebt en 4-6 weken later klachten hebt zoals keelontsteking, vermoeidheid, vergrote lymfklieren in de hals en koorts, dan heb je mogelijk Pfeiffer.

Aan de hand van de symptomen kun je Pfeiffer herkennen. Soms kunnen de symptomen langer dan 6 maanden aanhouden. Er zijn echter nog meer symptomen en niet iedereen heeft een herkenbare ziekte.

Dit artikel vertelt je symptomen van Pfeiffer, de oorzaken, hoe de diagnose gesteld wordt inclusief hoe je het kunt verlichten.

Symptomen ziekte van Pfeiffer

Nadat je aan het virus bent blootgesteld duurt het ongeveer 4-6 weken voordat de symptomen optreden. Dit wordt ook wel de incubatietijd genoemd.

De ziekte van Pfeiffer wordt gekenmerkt door keelontsteking, vermoeidheid, vergroting van de lymfklieren in de hals, en koorts.

Er zijn echter nog meer tekenen en symptomen waar je rekening mee moet houden.

Symptomen van Pfeiffer zijn:

1. keelpijn
2. opgezwollen amandelen
3. vermoeidheid
4. gezwollen lymfeklieren: hals, oksels
5. koorts
6. huiduitslag
7. hoofdpijn
8. gezwollen, zachte milt

Tussen 5 en 24 jaar heb je de meeste kans op de klassieke symptomen. Op deze leeftijd zijn de symptomen vaak ook ernstiger.

Na een paar weken zullen de keelpijn en koorts meestal afnemen. Na 2-4 weken zullen de meeste mensen zich beter voelen.

Echter, vergrote lymfeklieren, vermoeidheid, en een gezwollen milt kunnen nog een aantal weken voortduren. Soms kunnen de symptomen wel 6 maanden of langer aanhouden.

Gelukkig zullen de meeste mensen zonder lange termijn problemen herstellen. We zullen de verschillende fases van de ziekte nog even kort doornemen.

Stadia ziekte van Pfeiffer:

1. incubatietijd: vier tot zes weken
2. prodroomfase (voortekenen): drie tot vijf dagen
3. acute fase: zes weken
4. herstelperiode: tot wel zes maanden of langer

Geen symptomen. De meeste mensen die met het virus besmet raken hebben geen herkenbare ziekte.

Jongvolwassenen. Van de jongvolwassenen tussen 18-22 jaar ontwikkelt ongeveer 75% na een primaire EBV-infectie ook een typische ziekte. Echter, bij 15% zijn de symptomen atypisch en 10% ervaart helemaal geen symptomen. 

Oorzaken

De ziekte van Pfeiffer wordt meestal veroorzaakt door een infectie met het Epstein-Barr-virus (EBV). Een virus van de herpesvirus familie. 

Het Epstein-Barr-virus infecteert wereldwijd ten minste 90% van de mensen. Meestal treft het jonge volwassenen tussen 15-35 jaar. De incubatietijd bedraagt ongeveer 6 weken.

Er zijn echter ook andere virussen die de ziekte van Pfeiffer kunnen veroorzaken.

Het is echter onbekend hoe preadolescenten dit virus oplopen. 

Het Epstein-Barr-virus kan op de lange termijn ernstige complicaties met zich meebrengen, met name multiple sclerose en Hodgkin-lymfoom.

Om deze reden wordt er veel onderzoek verricht naar een vaccin, de risicofactoren voor het ontwikkelen van een ernstige complicatie en eventuele geneesmiddelen.

Diagnose ziekte van Pfeiffer

Op basis van de tekenen en symptomen ontstaat er een vermoeden op de ziekte van Pfeiffer. Aan de hand van een bloedonderzoek kan het bevestigd worden.

In een vroeg stadium zijn bepaalde witte bloedcellen verhoogd. Deze witte bloedcellen kunnen ook een ongewoon uiterlijk hebben. 

Specifieke bloedtesten kunnen vanaf de tweede of derde week antilichamen tegen het Epstein-Barr-virus aantonen:

1. monospot antilichaamtest
2. heterofiele antilichaamtest

De meest waardevolle testuitslag is de aanwezigheid van zogeheten IgM-antilichamen die tegen het virus gericht zijn.

Met een bloedonderzoek kunnen er ook andere oorzaken uitgesloten worden. Andere oorzaken van keelpijn zijn onder andere:

1. streptokokken
2. cytomegalovirusinfectie
3. toxoplasmose
4. acute HIV-infectie

De meest voorkomende complicatie is een scheuring van de milt dat een mogelijk dodelijke afloop kan hebben. Het is daarom ook belangrijk dat je naar de dokter gaat.

Als Pfeiffer is vastgesteld wil je er natuurlijk zelf zo snel mogelijk vanaf komen. 

Behandeling Pfeiffer

Er bestaat geen specifieke behandeling voor de ziekte van Pfeiffer. Antibiotica werken namelijk niet tegen virale infecties. De behandeling bestaat uit symptoombestrijding.

Behandeling ziekte van Pfeiffer:

1. voldoende rust
2. jezelf goed verzorgen
3. veel drinken
4. gezonde voeding

Take home message

De ziekte van Pfeiffer associëren veel mensen met keelpijn en langdurige vermoeidheid.

Dit klopt ook wel maar er zijn nog meer symptomen en tekenen zoals koorts, opgezwollen amandelen, gezwollen lymfeklieren, huiduitslag, hoofdpijn en gezwollen, zachte milt.

De ziekte van Pfeiffer omvat de klassieke trias van koorts, keelpijn en gezwollen lymfeklieren.

Aan de hand van de klinische symptomen, bloedonderzoek en aanvullend onderzoek kan de diagnose gesteld worden.

Bij het bloedonderzoek kunnen atypische witte bloedcellen of antilichamen tegen het virus aangetoond worden.

Het kan ook meevallen, dit bleek uit mijn persoonlijke ervaring. Ik heb op de middelbare school Pfeiffer gehad. De dokter vertelde mij dat ik waarschijnlijk een groot gedeelte van het schooljaar ging missen. Gelukkig was ik al na een paar weken hersteld.