Een hoge hartslag kan heel normaal zijn, bijvoorbeeld tijdens het sporten of als reactie op stress, ziekte of trauma. 

Echter, bij tachycardie houden omstandigheden geen verband met normale fysiologische stress. Tachycardie verwijst naar een snelle hartslag in rust. Er wordt gesproken over een normale hartslag bij volwassenen als het hart tussen de 60 en 100 keer per minuut slaat. 

Wellicht is er iets aan je hartslag opgevallen en vraag je je nu af wanneer deze hoog is. Kortom, wat is een hoge hartslag?

Er is bij volwassenen sprake van een hoge hartslag bij meer dan 100 slagen per minuut. Wat een hoge hartslag precies is, kan afhangen van je lichamelijke conditie en leeftijd. Wanneer je hartslag consequent boven de 100 slagen of onder de 60 slagen per minuut ligt, en je geen sporter bent, moet je naar de dokter gaan. 

Dit artikel vertelt je alle oorzaken, symptomen en verschillende vormen van een hoge hartslag. 

Oorzaken en symptomen van een hoge hartslag

Een hoge hartslag heeft een groot nadeel. Bij een hoge hartslag heeft de hartkamer minder tijd om zich met bloed te vullen. Als gevolg zal het bloed minder efficiënt verplaatst worden en wordt er mogelijk onvoldoende bloed naar de rest van je lichaam gepompt. 

Hierdoor kan er een zuurstoftekort ontstaan in weefsels en organen en kunnen tekenen en symptomen van tachycardie optreden, zoals een licht gevoel in het hoofd en kortademigheid. 

Bij een normale hartslag kan de hartkamer zich tussen de slagen wel met voldoende bloed vullen. 

Er ontstaat tachycardie wanneer de normale elektrische impulsen, die de snelheid van de pompactie regelen, verstoort worden. Oorzaken van tachycardie zijn:

1. bloedarmoede (anemie)
2. te veel alcohol 
3. te veel cafeïnehoudende dranken
4. hoge of lage bloeddruk
5. koorts
6. medicijn bijwerkingen 
7. elektrolyten onbalans
8. roken
9. overactieve schildklier 
10. sport
11. stimulerende drugs: cocaïne, methamfetamine
12. plotselinge stress: bijvoorbeelde schrikken 

Symptomen van tachycardie zijn:

1. licht gevoel in het hoofd
2. hartkloppingen
3. kortademigheid
4. snelle hartslag
5. flauwvallen
6. pijn op de borst

Soorten tachycardie

Er bestaan meerdere soorten tachycardie. De naam verwijst naar de ontstaanswijze, naar het deel van het hart dat de abnormale hoge hartslag veroorzaakt. 

Dit zijn de meest voorkomende vormen van tachycardie:

Atriale fibrillatie 

De meest voorkomende vorm van tachycardie is boezemfibrilleren.

Boezemfibrilleren (atriumfibrilleren) ontstaat door onregelmatige chaotische elektrische impulsen vanuit de bovenste hartboezems (atria). Deze impulsen resulteren vervolgens in ongecoördineerde, snelle en zwakke samentrekkingen van de hartboezems.

Boezemfibrilleren kan tijdelijk zijn, terwijl het andere keren behandeld moeten worden. 

Atriale flutter

Atriumflutter (boezemflutter) ontstaat door een onregelmatig circuit in de atria (boezems). Mensen met atriumflutter hebben op andere momenten vaak ook atriumfibrilleren. 

De boezems van het hart slaan bij boezemflutter zeer snel. In tegenstelling tot atriumfibrillatie slaat het nog wel met een regelmatige snelheid. 

Het hoge tempo zorgt voor zwakke boezem samentrekkingen. Ook voor atriumflutter geldt dat het vanzelf kan overgaan of dat een behandeling vereist is. 

Multifocale atriale tachycardie

Een multifocale atriale tachycardie is een te snelle hartslag. Het kan ontstaan wanneer er te veel elektrische impulsen van de bovenste hartboezem (atria) naar de onderste hartkamer (ventrikels) worden gestuurd.

Te veel elektrische impulsen veroorzaken vervolgens een hoge hartslag. Bij een multifocale atriale tachycardie varieert de hartslag tussen de 100 en 130 slagen per minuut.

Supraventriculaire tachycardie

Supraventriculaire tachycardie ontstaat door een abnormaal circuit ergens boven (supra) de onderste kamers (ventrikels) van het hart. Dit circuit is meestal al bij de geboorte aanwezig en creëert een lus van overlappende signalen.

Een supraventriculaire tachycardie kan regelmatig of juist zeer zelden voorkomen, bijvoorbeeld meerdere keren op een dag of een of twee keer per jaar. 

Bij een supraventriculaire tachycardie kan de hartslag tot maar liefst 250 slagen per minuut oplopen. In de meeste gevallen ligt de hartslag tussen de 140 en 180 slagen per minuut. Een supraventriculaire tachycardie ligt dus ruim boven de normale hartslag van 60-100 slagen per minuut in rust.

Ventriculaire tachycardie

Ventrikeltachycardie ontstaat in de onderste kamers van het hart. Door de hoge hartslag kunnen de hartkamers zich tussen de slagen door niet goed vullen en trekken ze niet goed samen. Als gevolg wordt er minder bloed naar het lichaam gepompt.

Korte ventrikeltachycardie-episoden veroorzaken niet altijd schade en kunnen slechts enkele seconden duren. Episoden die meer dan een paar seconden duren, kunnen echter al levensbedreigende noodsituaties veroorzaken.

Ventrikelfibrillatie

Er is sprake van ventrikelfibrillatie wanneer chaotische en snelle elektrische impulsen de onderste hartkamers laten trillen, in plaats van ze effectief te laten samentrekken en het bloed door het lichaam te pompen. 

Als je ventrikels trillen kan je al binnen enkele minuten dood zijn. Met behulp van een elektrische schok (defibrillatie) kan een normaal hartritme terugkeren.

Tijdens of na een hartaanval kan ventrikelfibrillatie optreden. Meestal hebben mensen met ventrikelfibrillatie een onderliggende hartziekte of ernstig trauma meegemaakt, bijvoorbeeld door bliksem getroffen worden. 

Onbehandelde hoge hartslag

Een tachycardie veroorzaakt niet altijd symptomen of complicaties. Een onbehandelde tachycardie kan echter de normale hartfunctie verstoren en tot ernstige complicaties leiden, waaronder:

1. Beroerte
2. Hartfalen
3. Plotselinge hartstilstand

Een hoge hartslag kan onder controle gekregen worden met medicijnen, procedures of zelfs een operatie. Soms zijn er andere aandoeningen bij betrokken.

Take home message 

Een snelle hartslag wordt ook wel tachycardie genoemd. Een hartslag boven de 100 slagen per minuut wordt meestal als te snel beschouwd, dit kan per persoon verschillen. Leeftijd en fitheid kunnen ook van invloed zijn.

De meest voorkomende tachycardie soorten zijn atriale fibrillatie, atriale flutter, supraventriculaire tachycardie, ventriculaire tachycardie en ventrikelfibrillatie.