Verlies van Hoge Tonen: Oorzaken, Symptomen en Behandeling

Je hoort hoge tonen en medeklinkers minder goed en vooral in rumoerige omgevingen kan je anderen slecht verstaan. Maar wat is er aan de hand als je geen hoge tonen meer hoort? 

De haarachtige zintuigcellen (stereocilia) in je binnenoor zijn waarschijnlijk beschadigd. Deze haarcellen zetten geluiden om in elektrische signalen die de hersenen als geluiden interpreteren. Het ontstaat onder andere door leeftijd, lawaai en infecties. Gehoorverlies bij hoge frequenties is meestal permanent. Een hoortoestel is de meest effectieve behandeling voor gehoorverlies in de hoge frequenties. Door de hoge frequenties te stimuleren zul je mensen weer duidelijk verstaan. 

Dit artikel vertelt je waarom je geen hoge tonen meer hoort, alle oorzaken en symptomen, hoe het wordt vastgesteld en de behandeling.

oude vrouw hoort niet goed

Waarom je geen hoge tonen meer hoort

Het kan vervelend zijn als je geen hoge tonen meer hoort, deze hoge frequenties zijn belangrijk voor het verstaan van spraak. Hoge tonen maken het geluid niet luider maar geven de geluiden helderheid.

Het gaat hier onder andere om de /s/sh/ en /th/ geluiden. Als je geen hoge tonen meer hoort kan de sprak dof gaan klinken, alsof mensen aan het mompelen zijn.

In een één-op-één gesprek heb je er misschien nog niet zoveel last van, maar wanneer de omgeving rumoerig wordt, zal het lastiger zijn. Daarnaast kan je ook hoge oorsuizingen ervaren.

Oorzaken 

Als de kleine haarachtige zintuigcellen in het binnenoor (slakkenhuis) beschadigd raken, treedt er gehoorverlies bij hoge frequenties op.

Deze haarcellen worden ook wel stereocilia genoemd en zetten de geluiden die je oor binnen komen om in elektrische impulsen. Deze elektrische pulsen worden in de hersenen geïnterpreteerd als herkenbare geluiden.

Kortom, de haarachtige zintuigcellen (stereocilia) vertalen alle geluiden. Als ze kapot gaan zal je geen hoge tonen meer horen.

Oorzaken van gehoorverlies bij hoge frequenties:

  1. leeftijd
  2. lawaai
  3. infecties 
  4. ziekten
  5. genetische factoren

Symptomen 

Gehoorverlies in de hoge frequenties kan de volgende veelvoorkomende symptomen geven:

  1. Moeite met het horen van medeklinkers
  2. Het slecht verstaan van vrouwen- en kinderstemmen
  3. In rumoeriger omgevingen of in mensenmassa’s woorden moeilijk kunnen verstaan
  4. Vogels niet meer goed kunnen horen
  5. Anderen vaak vragen om duidelijker of langzamer te spreken
  6. Leer- en ontwikkelingsachterstand 
  7. Oorsuizen (tinnitus), het horen van suizende, rinkelende of brullende geluiden zonder dat er geluiden aanwezig zijn.
  8. Minder gevoel van eigenwaarde en onzekerheid

Hoe wordt hoge frequentie gehoorverlies vastgesteld 

Hoewel mensen tot 20.000 Hz kunnen horen zullen audiologen alleen het gebruikelijke frequentiebereik testen van 125-8000 Hz. Dit omvatten namelijk alle belangrijke frequenties die voor het verstaan van spraak belangrijk zijn.

Om deze reden spreken audiologen pas van gehoorverlies als er abnormale drempels worden gevonden boven de 8000 Hz.

Bovendien kunnen frequenties boven 8000 Hz moeilijk gemeten worden omdat er verschillen zitten in de gehoorgangresonantie onder de gehele bevolking.

Dit bereik is dus simpelweg moeilijk te kalibreren. Hiervoor is dus geen algemeen gebruikte klinische apparatuur.

Als er sprake is van gehoorverlies in de hogere frequenties (2000-8000 Hz) zal er op de gehoortest een “aflopende” configuratie weergegeven worden. 

Er wordt gesproken van gehoorverlies in de hoge frequenties als je de geluiden in het hogere segment van de frequenties, namelijk van 2.000 Hz of hoger niet meer goed hoort.

De zachtste geluiden die u betrouwbaar kunt waarnemen (drempels) in de frequentiegebieden van 125-8000 Hz die lager of gelijk zijn aan 25 dB HL, zijn voor volwassen normaal.

Er zijn bepaalde geluidsfrequenties die alleen jonge mensen kunnen horen. Het verouderingsproces van het oor (presbyacusis) kan al vanaf de leeftijd van 18 jaar beginnen.

Behandeling van gehoorverlies in de hoge frequenties

Gehoorverlies in de hoge frequenties is meestal blijvend. De meest effectieve behandeling voor gehoorverlies in de hoge frequenties is het nemen van een hoortoestel.

Hoortoesteltherapie kan de hoge tonen die de drager moeilijk kan waarnemen versterken. Hierdoor kan je de spraakgeluiden beter verstaan.

De computerchip zet binnenkomende geluiden om in een digitale code die vervolgens wordt omgezet in geluidsgolven.

Het wordt zo ingesteld dat laag- en midden frequente geluiden normaal blijven en alleen hoogfrequente geluiden versterkt worden.

Hoortoestellen worden steeds beter en kunnen alle soorten gehoorverlies effectiever behandelen inclusief gehoorverlies in de hoge frequenties. Digitale hoortoestellen kunnen aan jouw specifieke gehoorverlies worden aangepast.

Enkele verbeteringen zijn:

  1. ruisonderdrukking
  2. betere feedback
  3. draadloze Bluetooth-technologie aansluitmogelijkheden
  4. automatische volume-aanpassingen

Preventie. Je kan gehoorverlies bij hoge frequenties vaak voorkomen. Het is van cruciaal belang dat je je oren bij gevaarlijke geluidsniveaus beschermt, met name wanneer de geluiden luider zijn dan 85 decibel.

Take home message 

Als je geen hoge tonen meer hoort, kan de spraak van een ander dof gaan klinken. Een één-op-één gesprek is nog wel mogelijk maar wanneer de omgeving rumoerig wordt, zal je de ander steeds slechter verstaan.

Maar hoe kan het dat ik geen hoge tonen meer hoor? Gehoorverlies in de hoge frequenties wordt meestal veroorzaakt door beschadiging van de haarachtige cellen in het binnenoor (slakkenhuis). 

Als het gehoorverlies je leven belemmert, kan een hoortoestel de beste optie zijn. Het zal de hoge frequenties kunnen versterken waardoor je anderen weer goed kan verstaan.

Maak een afspraak met een audioloog om je gehoor te laten testen en de eventuele mogelijkheden te bespreken.

Over Diederik

Diederik heeft een medisch-wetenschappelijke achtergrond. In zijn vrije tijd schrijft hij onder andere over gezondheidskwesties voor Human Nature.

Bronnen

Hunter, L. L., Margolis, R. H., Rykken, J. R., Le, C. T., Daly, K. A., & Giebink, G. S. (1996). High frequency hearing loss associated with otitis media. Ear and hearing, 17(1), 1-11.

Vlaming, M. S., MacKinnon, R. C., Jansen, M., & Moore, D. R. (2014). Automated screening for high-frequency hearing loss. Ear and hearing, 35(6), 667.

Chang, T. Y., Liu, C. S., Huang, K. H., Chen, R. Y., Lai, J. S., & Bao, B. Y. (2011). High-frequency hearing loss, occupational noise exposure and hypertension: a cross-sectional study in male workers. Environmental Health, 10(1), 1-8.

Kim, D. K., Park, S. N., Kim, H. M., Son, H. R., Kim, N. G., Park, K. H., & Yeo, S. W. (2011). Prevalence and significance of high-frequency hearing loss in subjectively normal-hearing patients with tinnitus. Annals of Otology, Rhinology & Laryngology, 120(8), 523-528.

Roland Jr, J. T., Gantz, B. J., Waltzman, S. B., & Parkinson, A. J. (2018). Long‐term outcomes of cochlear implantation in patients with high‐frequency hearing loss. The Laryngoscope, 128(8), 1939-1945.