Geschreven door Dirk Cornelis, BSc
De termen ADD en ADHD worden vaak door elkaar gehaald. Dit is niet zo gek aangezien veel symptomen overlappen. Bovendien worden ze als dezelfde aandoening beschouwd. Dus wat is het verschil tussen ADD en ADHD?
KORT ANTWOORD
ADHD is de nieuwere term voor ADD. ADD en ADHD wijzen dus op dezelfde klinische diagnose. Soms wordt de oude term ADD nog gebruikt als er alleen naar het aandachtstekort wordt verwezen van ADHD. Erg verwarrend inderdaad. Door de verschillende terminologieen denken nog veel mensen dat er bij ADD alleen concentratieproblemen zijn en dat er bij ADHD zowel concentratieproblemen als hyperreactiviteit/impulsiviteit aanwezig zijn. Maar het zijn dus dezelfde ADHD diagnoses. In 1987 werd de term ADD niet meer gebruikt en werd die vervangen voor ADHD. Er zijn dus onderlinge verschillen bij ADHD, daarom is er in 1994 onderscheid gemaakt tussen 3 vormen van ADHD.
Dit artikel vertelt je wat meer over de verschillen tussen ADD en ADHD, aanpassing in definitie inclusief de losse symptomen.
ADD is een oude term
Er is dus een reden waarom ADD en ADHD zo vaak door elkaar worden gehaald. ADD is namelijk de verouderde term.
ADD en ADHD worden als dezelfde aandoening beschouwd. Alleen word ADD in de praktijk niet meer gebruikt.
ADHD is dus een nieuwere term dan ADD. Pas in 1987 werd hyperactiviteit aan ADD toegevoegd. Hiervoor werd er zowel bij mensen met of zonder hyperactiviteit dus ADD vastgesteld.
En nu worden er bij mensen met of zonder hyperactiviteit ADHD vastgesteld.
Dit is misschien niet altijd even handig omdat hyperactiviteit een aandachtstekorten belangrijke componenten zijn.
Vervolgens werd in 1994 de definitie van ADHD verfijnd:
- ADHD I: onoplettende presentatie
- ADHD II: hyperactieve presentatie
- ADHD III: gecombineerde presentatie
Zo kan er dus nog een belangrijk onderscheid gemaakt worden. De term ADD is dus obsoleet geworden.
Door een onderscheid te maken kunnen mensen beter behandeld worden en de zorg krijgen die het beste aansluit.
Wat is ADHD?
Mensen met ADHD, oftewel Attention Deficit Hyperactivity Disorder, hebben zowel buitensporige concentratieproblemen als buitensporige hyperactiviteit of impulsiviteit.
De symptomen beginnen in de kindertijd, maar het wordt soms pas in de volwassen leeftijd gediagnosticeerd.
ADHD kan erg vervelend zijn. Zo kan het bij volwassenen zorgen voor slechte school en werkprestaties, onstabiele relaties en een verlaagd gevoel van eigenwaarde.
De hyperactiviteit kan bij volwassenen afnemen, maar de andere symptomen van impulsiviteit, concentratieproblemen en rusteloosheid kan voortduren.
Behandeling ADHD:
- psychotherapie: psychologische begeleiding
- medicatie
- behandeling van ADHD gerelateerde psychische aandoeningen
De belangrijkste symptomen van ADHD bij volwassenen zijn vaak impulsiviteit, rusteloosheid en moeite met opletten. Variërend van mild tot ernstig.
ADHD kan dagelijkse taken belemmeren:
- vergeten afspraken
- gemiste deadlines
- stemmingswisselingen
- ongeduld in het verkeer
- woede uitbarstingen
Symptomen ADHD volwassenen:
- concentratieproblemen
- overmatige rusteloosheid
- overmatige activiteit
- ongeorganiseerdheid
- impulsiviteit
- slecht kunnen plannen
- slechte tijdmanagement
- moeite met prioriteiten stellen
- moeite met multitasken
- opvliegendheid
- snel gefrustreerd
- taken moeilijk kunnen afmaken
- stemmingswisselingen
- slechte stressmanagement
Wat is ADD?
ADD staat voor oftewel Attention Deficit Disorder. ADD is een verouderde term van ADHD.
Het wordt nog wel eens gebruikt om de symptomen van buitensporige concentratieproblemen aan te duiden in de afwezigheid van buitensporige hyperactiviteit of impulsiviteit.
Symptomen ADD:
- afleidbaarheid
- onoplettendheid
- slecht werkgeheugen
Take home message
Naar schatting heeft 6-7% van de mensen onder de 18 ADHD. Iedereen heeft het zich wel eens afgevraagd, wat is het verschil tussen ADD en ADHD?
Het verschil zit hem in de letter H, oftewel hyperactiviteit/impulsiviteit. Echter, ADD en ADHD zijn dezelfde klinische diagnoses.
ADHD is alleen de nieuwe term. Soms wordt er met betrekking tot het aandachtstekort nog naar ADD verwezen.
Om deze reden worden ADD en ADHD soms nog door elkaar heen gebruikt, maar door clinici worden ze als dezelfde aandoening beschouwd.
Veel mensen denken nog steeds het volgende: ’’Bij ADD zijn er concentratieproblemen zonder reactiviteit/impulsiviteit terwijl er bij ADHD sprake is van concentratieproblemen met reactiviteit of impulsiviteit.’’ Het zijn echter dezelfde diagnoses.
Vroeger werd de term ADD zowel gebruikt bij mensen met of zonder hyperactiviteit. Sinds 1987 gebruiken clinici de term ADHD.
Een goed begrip van deze verschillen zorgt ervoor dat de mensen de best mogelijke behandeling krijgen. Daarom zijn er 3 verschillende vormen van ADHD vastgelegd.
Over Diederik
Bronnen
Gentile, J. P., Atiq, R., & Gillig, P. M. (2006). Adult ADHD: diagnosis, differential diagnosis, and medication management. Psychiatry (Edgmont), 3(8), 25.
Hurtig, T., Ebeling, H., Taanila, A., Miettunen, J., Smalley, S. L., McGOUGH, J. J., … & Moilanen, I. K. (2007). ADHD symptoms and subtypes: relationship between childhood and adolescent symptoms. Journal of the American Academy of Child & Adolescent Psychiatry, 46(12), 1605-1613.
