Is Blaartrekkende Boterbloem Giftig? De Giftige Stof

De blaartrekkende boterbloem (Ranunculus acris) komt voornamelijk voor in Europa, Azië en Noord-Amerika. 

Deze inheemse plant kan een risico vormen voor mens en dier. 

Daarnaast heeft de plant in het verleden medicinale toepassingen gehad, wat het idee kan hebben gegeven dat het veilig is om te gebruiken.

Dus is blaartrekkende boterbloem giftig?

KORT ANTWOORD

De blaartrekkende boterbloem is giftig. De plant bevat protoanemonine, een stof die bij aanraking met de huid of consumptie irritatie en blaarvorming kan veroorzaken. Wees dus voorzichtig en zorg ervoor dat dieren er niet van eten.

Dit artikel vertelt je hoe giftig de blaartrekkende boterbloem is en welke symptomen er kunnen ontstaan als je ermee in contact komt.

dokter en verpleegkundigen

Hoe giftig is de blaartrekkende boterbloem?

De blaartrekkende boterbloem bevat giftige stoffen, zoals ranunculine en protoanemonine, die in grote hoeveelheden schadelijk kunnen zijn voor mens en dier.

De plant kan bijvoorbeeld huidirritatie veroorzaken als het sap van de plant in contact komt met de huid. 

Als de plant wordt gegeten door vee, kan het maagdarmproblemen veroorzaken en in ernstige gevallen zelfs de dood tot gevolg hebben. 

Bij mensen kan het eten van de plant leiden tot symptomen zoals braken, diarree en buikpijn.

Vermijd daarom de blaartrekkende boterbloem en ga er zeker niet van eten. 

Raadpleeg een arts als je in contact bent gekomen met het sap van de plant en last hebt van huidirritatie of andere symptomen.

De twee giftige stoffen in de blaartrekkende boterbloem

De giftige stoffen in de blaartrekkende boterbloem zijn ranunculine en protoanemonine. Daar zullen we wat meer over vertellen.

Ranunculine is een glucoside, wat betekent dat het een suikermolecuul bevat dat aan een andere stof is gebonden. In dit geval is de andere stof protoanemonine.

Protoanemonine is een stof die voornamelijk voorkomt in planten van het geslacht Ranunculus, waartoe de blaartrekkende boterbloem behoort. Het is een stof die kan vrijkomen wanneer de plant beschadigd raakt of wordt geplet, bijvoorbeeld tijdens het maaien.

Wanneer protoanemonine in contact komt met vocht (zoals speeksel), wordt het omgezet in ranunculine. Ranunculine is nog giftiger dan protoanemonine en kan tot ernstige symptomen leiden als het wordt ingenomen.

Zowel ranunculine als protoanemonine kunnen irritatie van de huid en slijmvliezen veroorzaken als ze in contact komen met de huid of de ogen.

De blaartrekkende boterbloem is niet de enige plant die ranunculine en protoanemonine bevat. Andere planten van het geslacht Ranunculus, zoals de kruipende boterbloem (Ranunculus repens) en de waterboterbloem (Ranunculus aquatilis), bevatten ook deze giftige stoffen.

Symptomen 

Hieronder een overzicht van mogelijke symptomen:

Huidirritatie:

  • Roodheid
  • Jeuk
  • Blaren
  • Brandend gevoel
  • Zwelling

Oogirritatie:

  • Roodheid
  • Irritatie
  • Zwelling
  • Tranen

Maag- en darmproblemen:

  • Misselijkheid
  • Braken
  • Buikpijn
  • Diarree
  • Krampen

Andere symptomen:

  • Hoofdpijn
  • Verwardheid
  • Spierzwakte
  • Ademhalingsproblemen (in ernstige gevallen)

De ernst van de symptomen hangt af van de hoeveelheid gif die wordt ingenomen en de gevoeligheid van de persoon die ermee in contact komt of de plant eet. 

In sommige gevallen kan blootstelling aan de blaartrekkende boterbloem leiden tot levensbedreigende situaties, vooral als er grote hoeveelheden worden ingenomen.

Wees dus voorzichtig met de blaartrekkende boterbloem en zoek medische hulp als er symptomen optreden na blootstelling aan de plant. 

Houd kinderen en huisdieren weg bij deze plant.

3 Aandachtspunten

Er zijn nog een aantal belangrijke aspecten over de giftigheid van de blaartrekkende boterbloem (Ranunculus acris):

Het is niet alleen de blaartrekkende boterbloem die giftig is. Er zijn verschillende soorten boterbloemen die giftige stoffen bevatten en die vergelijkbare symptomen kunnen veroorzaken. Enkele voorbeelden zijn de kruipende boterbloem (Ranunculus repens) en de waterboterbloem (Ranunculus aquatilis).

De blaartrekkende boterbloem kan soms worden verward met de gewone boterbloem (Ranunculus bulbosus), die niet giftig is. Het is daarom belangrijk om de verschillen tussen deze planten te kennen om vergissingen te voorkomen.

Hoewel de blaartrekkende boterbloem in sommige culturen medicinaal wordt gebruikt voor bepaalde aandoeningen, wordt dit niet aanbevolen vanwege het risico op vergiftiging.

Take home message

Dus is blaartrekkende boterbloem giftig?

De blaartrekkende boterbloem is giftig en bevat stoffen die verschillende symptomen kunnen veroorzaken als ze worden gegeten of als het sap in contact komt met de huid of de ogen. 

Symptomen kunnen onder meer huidirritatie, oogirritatie, maag- en darmproblemen en hoofdpijn zijn. 

Wees dus voorzichtig bij het omgaan met de blaartrekkende boterbloem en zoek medische hulp als er symptomen optreden na blootstelling aan de plant.

Over Diederik

Diederik heeft een medisch-wetenschappelijke achtergrond. In zijn vrije tijd schrijft hij onder andere over gezondheidskwesties voor Human Nature.

Bronnen