Geschreven door Dirk Cornelis, BSc
Antimicrobiële resistentie is een groot probleem, daarom neemt de vraag naar nieuwe alternatieve therapieën toe.
Omdat zilver over meerdere antimicrobiële eigenschappen beschikt, wordt het al sinds de oudheid toegepast bij de bestrijding van bacteriële infecties.
Wellicht heb je ergens over colloïdaal zilver gelezen en vraag je je nu af op welke manier het effectief bacteriën kan bestrijden. Kortom, wat is de werking van colloïdaal zilver?
KORT ANTWOORD
De werking van colloïdaal zilver kan verklaard worden aan de hand van vier verschillende mechanismen, namelijk via het destabiliseren van het bacteriële celmembraan, de productie van vrije radicalen, het remmen van de bacteriële stofwisseling en het verstoren van de bacteriële DNA-cyclus. Dankzij deze mechanismen heeft colloïdaal zilver een brede antiseptische en antibacteriële werking wanneer je het oraal inneemt of op een wond aanbrengt.
Dit artikel vertelt je over de vijf werkingsmechanismen van colloïdaal zilver en de effectiviteit ervan.
Hoe colloïdaal zilver werkt
Meerdere studies hebben het werkingsmechanisme van colloïdaal zilver nauwkeurig in kaart weten te brengen.
De volgende vijf belangrijke werkingsmechanismen verklaren waarom colloïdaal zilver en zijn zilverionen zo goed werken.
1. Verzwakt bacterie door celmembraan destabilisatie
Op het bacteriële celoppervlak zitten eiwitten en enzymen. In deze eiwitten en enzymen zitten sulfhydrylgroepen. Hierin zijn zwavelatomen aanwezig.
De zilverionen van het colloïdaal zilver binden zich aan deze zwavelatomen, waardoor er destabilisatie van het celmembraan plaatsvindt.
Kort samengevat: zilverionen destabiliseren het celmembraan van de bacterie, waardoor de bacterie verzwakt.
2. Productie vrije radicalen
Colloïdaal zilver verhoogt de productie van vrije zuurstofradicalen (reactieve zuurstof species). Deze onstabiele moleculen kunnen gemakkelijk met andere moleculen reageren, waardoor er cel- en DNA-schade ontstaat.
Vrij radicalen worden ook wel reactieve zuurstofsoorten of zuurstofradicalen genoemd.
3. Remming bacteriële stofwisseling
De zilverionen in colloïdaal zilver kunnen het metabolisme van bacteriën effectief verlagen. Dit mechanisme is vergelijkbaar met celmembraan stabilisatie.
De zilverionen binden aan alle eiwitten met een zwavelatoom functie. Als gevolg hiervan zullen de metabolische routes van de bacteriën geremd worden.
4. DNA-interactie
Colloïdaal zilver gaat een interactie aan met het DNA van de bacterie, waardoor de celcyclus afgebroken zal worden.
5. Vijand wordt omgezet in vriend
Bacteriën nemen de zilverionen op waarna ze doodgaan. Maar er is nog meer, deze dode bacteriën vormen vervolgens een bron van zilver dat andere bacteriën kan doden.
Werkt colloïdaal zilver wel?
De bovenstaande uitleg over de werking van colloïdaal zilver betekent niet per definitie dat het altijd effectief of werkzaam is. Tot op heden is er nog veel onduidelijkheid.
Oraal gebruik. Er zijn nog geen wetenschappelijke onderzoeken die het gebruik van colloïdaal zilveren voedingssupplementen kunnen ondersteunen. Orale inname van colloïdaal zilver biedt tot nog toe geen bewezen voordelen of functies in het lichaam. Zilver behoort ook niet tot de essentiële mineralen.
Lokaal gebruik. Echter, lokaal colloidal silver gebruik is wel bewezen effectief. Zo werd het gebruikt voor een aantal medische toepassingen, waaronder het behandelen van huidinfecties en huidwonden. Ook kunnen verbanden om brandwonden dit middel bevatten. Bovendien kunnen colloïdaal zilveren geneesmiddelen conjunctivitis (oogaandoening) bij pasgeborenen voorkomen.
Blootstelling. De meeste mensen beseffen niet dat ze vaker worden blootgesteld aan zilver, bijvoorbeeld via het voedsel, water of via de lucht. Logischerwijs kan je ook zilver binnenkrijgen bij het solderen of produceren van sieraden.
Take home message
De zilverionen van colloïdaal zilver doden bacteriën middels het remmen van de celdeling en het beschadigen van de celwand.
Echter, het gebruik van orale colloïdaal zilver als supplement wordt nog niet volledig door de wetenschap ondersteunt. Colloïdaal zilver wordt daarom vaak als homeopathisch geneesmiddel verkocht. Orale colloïdaal zilver supplementen zijn echter niet legaal en zijn dus ook niet vrij verkrijgbaar.
Wees je ervan bewust dat colloïdaal zilver en alternatieve geneeswijzen nooit de conventionele en essentiële zorg mogen vervangen. Stel je zorgverlener op de hoogte en stel hulp bij medische problemen niet uit om een veilig zorgproces te garanderen.
Over Diederik
Bronnen
Hadrup, N., & Lam, H. R. (2014). Oral toxicity of silver ions, silver nanoparticles and colloidal silver–a review. Regulatory Toxicology and Pharmacology, 68(1), 1-7.
Chang, A. L. S., Khosravi, V., & Egbert, B. (2006). A case of argyria after colloidal silver ingestion. Journal of cutaneous pathology, 33(12), 809-811.
White, J. M. L., Powell, A. M., Brady, K., & Russell‐Jones, R. (2003). Severe generalized argyria secondary to ingestion of colloidal silver protein. Clinical and Experimental Dermatology: Clinical dermatology, 28(3), 254-256.
Mirsattari, S. M., Hammond, R. R., Sharpe, M. D., Leung, F. Y., & Young, G. B. (2004). Myoclonic status epilepticus following repeated oral ingestion of colloidal silver. Neurology, 62(8), 1408-1410.
Kim, Y., Suh, H. S., Cha, H. J., Kim, S. H., Jeong, K. S., & Kim, D. H. (2009). A case of generalized argyria after ingestion of colloidal silver solution. American journal of industrial medicine, 52(3), 246-250.
Brandt, D., Park, B., Hoang, M., & Jacobe, H. T. (2005). Argyria secondary to ingestion of homemade silver solution. Journal of the American Academy of Dermatology, 53(2), S105-S107.
Rosa, L. R., Rosa, R. D., & da Veiga, M. A. M. S. (2016). Colloidal silver and silver nanoparticles bioaccessibility in drinking water filters. Journal of environmental chemical engineering, 4(3), 3451-3458.
Lansdown, A. B. (2006). Silver in health care: antimicrobial effects and safety in use. Biofunctional textiles and the skin, 33, 17-34.
